DSS’14 – HRC’14 (2-5)
Vandaag staat een bijzondere wedstrijd in de 5e klasse op het programma, omdat twee fusieclubs, opgericht in 2014, het tegen elkaar mogen nemen. DSS’14 (Waalkanters/Opijnen) is de gastheer als HRC’14 op bezoek komt. Extra bijzonder, omdat voormalig vv Hurwenen trainer Piet van Lent de trainer van DSS’14 is en dus veel jongens van HRC’14 goed kent en dit geeft de wedstrijd natuurlijk een speciaal tintje.
Deze dag begon om 11.15 uur in Hurwenen waar de nieuwe selectie van het eerste elftal van HRC’14 op de gevoelige plaat is gezet. Een speciaal dankwoord aan Miriam Linnenbank die mooie foto’s heeft gemaakt en voordat je met je ogen kon knipperen de foto’s bewerkt en gepubliceerd heeft. Top! Voor de scherpe mensen onder ons zien we ook de nieuwe coaschjassen, die de sponsorcommissie in de vorm van Antwan van Doorn heeft verzorgd en die gezien mogen worden, erg mooi!
Na deze fotoshoot ging eenieder zich snel omkleden om als een haas naar Tuil af te reizen. Naar Tuil? Ja, HRC’14 was uitgenodigd door spits Berry van Maaren om de voorbereiding op de wedstrijd goed te beginnen en bij hem thuis soep en broodjes te nuttigen en de wedstrijdbespreking te doen. De soep en broodjes waren heerlijk en namens het eerste elftal van HRC’14 willen we Berry en Marjolein bedanken voor de gastvrijheid en de lekkere lunch. Goed voor de teambuilding en goede bodem is noodzakelijk om een topprestatie te leveren. Nogmaals dank!
Na de lunch nam trainer Marcel Helderton het woord voor de wedstrijdbespreking en al snel werd duidelijk dat er enkele wijzingen in de basisformatie zijn doorgevoerd. Te laat komen bij 2e of verslapen bij het 2e in een ander weekend of een tactische beslissing zorgden voor de volgende basis:
Goal: Noah Maas
Verdediging: Coen van Tol, Roy Broeders, Janno van Doornmalen en Joost van Engelen
Middenveld: Patrick Jansen, Frank Quadvlieg en Joost Leerintveld
Aanval: Gert-Jan Piels, Berry van Maren en Hans Grandia
Reserve: Sjors Nendels, Johan Verhoeven, Peter Maasdam en Roy van Hemert
Tijdens de bespreking werden enkele belangrijke zaken aan gestipt waar deze week op getraind is en een vergelijking gemaakt werd met de interland Nederland-Kazachstan. De boodschap was duidelijk, let op met dode spelmomenten waar zij erg gevaarlijk zijn en gerefereerd werd aan de verloren wedstrijd bij MEC´07 waar felheid, scherpte en het collectief benadrukt werden. Aan de gezichten van de mannen te zien was de boodschap duidelijk over gekomen en had iedereen zin om te knallen!
Na een hartelijk ontvangst in Varik door fusieclub DSS’14 en trainer Piet van Lent werd al snel duidelijk dat het veld niet in beste staat is en rekening mee gehouden diende te worden. De handen gingen op elkaar en na een goede warming-up leek HRC’14 klaar voor deze wedstrijd.
Helaas bleek na het fluitsignaal van de scheidsrechter dat HRC’14 niet helemaal scherp begon. In de tweede minuut gaf HRC’14 onnodig een hoekschop weg en werd er op de bank verwezen naar de wedstrijdbespreking. Alsof de duvel ermee speelt was het de grote, sterkte spits van DSS’14 die de bal tegen de netten kopte en de 1-0 op het scorebord zetten. Een kleine domper voor HRC’14 die zo gebrand was om iets recht te zetten voor het meegereisde HRC’14-publiek.
Ondanks een veldoverwicht kon HRC’14 de draai niet helemaal vinden en konden we gevaar stichten met schoten van afstand en een aantal kopkansen die allemaal net niet waren. Bal net te hard, timing net verkeerd of net te veel die bal wil afronden. Helaas bleek een dood speelmoment HRC’14 weer de nek om te draaien en ondanks dat er een (moeilijk zichtbare) handsbal aan voorafging kon de spits van DSS’14 de 2-0 aan tekenen door de bal in de korte heok te rammen. Om aan te geven hoe DSS’14 de wedstrijd beleefd blijkt een coachmoment van de aanvoerder van DSS’14… “Kom op jongens, wij hoeven niet te voetballen, zak maar terug”. Dit zorgde op bank en bij publiek voor veel hilariteit en gaf aan dat DSS’14 begrijpelijk deze stand koesterde. Een goed schot van Joost L. in de 35e minuut spatte uiteen op de lat en je zag de frustratie bij de mannen van HRC’14 toenemen, omdat je voetballend de betere ploeg bent en DSS’14 weinig voetbal liet zien. Noah Maas kon zich in de slotfase onderscheiden door een goede vrije trap te keren en de tussenstand enigszins dragelijk is. Het was duidelijk dat de veldbezetting niet optimaal was, het tempo iets te laag lag en er zeker mogelijkheden lagen voor HRC’14. Duidelijk was ook dat HRC’14 zijn eigen spel moet spelen en stoïcijns moet zijn voor publiek en beslissingen van de scheidsrechter. Dat de wil daar was blijkt ook uit het mondeling gedrag van spelers. Kortom, mondjes dicht tegen elkaar en de scheidsrechter. Doen waar je goed in bent… voetballen!
Ondanks een teleurstellende ruststand was bij iedereen het besef dat deze ploeg te kloppen was. In de tweede helft nam Peter Maasdam de linksbuitenpositie in van Gert-Jan en kwam Roy van Hemert in de ploeg voor Frank Quadvlieg.
Na de 2-0 ruststand in het voordeel van DSS’14 opende HRC’14 in de tweede helft een spervuur aan aanvallen op het Heesseltse doel en werd naarstig gezocht naar de welbekende anslusstreffer. Dat het cliché van de aanhouder wint vandaag van toepassing was bleek toen spits Berry van Maaren de 2-1 aantekende en het geloof bij de blauw/zwarte daar was. Johan Verhoeven nam in de 65e minuut de plaats van Janno in en ondanks het geloof en tussenstand bleef HRC’14 geregeld met de scheidsrechter in gesprek wat ten koste gaat van je eigen spel. Een kantelmoment in de wedstrijd was de redding van Coen op de doellijn na een onoplettendheid in de verdediging van HRC’14 en adequaat optreden van Noah en Coen zorgde voor opluchting en meer geloof in een goed resultaat. Dat bleek toen enkele minuten later de Berry de gelijkmaker kon aantekenen na een goede aanval aan de linkerkant.
De zelfgemaakte soep van Berry deed hem goed en begon in de 70e minuut te werken en was hij “on-fire”. Door goed combinatievoetbal, veldbezetting en mooie aanvallen kon Berry in een tijdbestek van 20 minuten 4 keer (!!) het net vinden. Dat het publiek van DSS’14 Berry en HRC’14 getergd heeft, kwam bij de 2-3 boven water drijven. Dat alle schroom van zich af werd geworpen bleek uit de vierde goal die een plaatje is. Oog in oog met een verdediger en keeper bleef Berry kalm en behield hij het overzicht. Een gevoelig en subtiel lobje vanaf de zestien zorgde voor ontlading in het blauw/zwarte kamp en leken de drie punten veilig gesteld. Toen de keeper van DSS’14 een schot van Patrick los liet en Joost L de 2-5 kon aantekenen konden de drie punten bij worden geschreven en de overwinning een feit in een aantrekkelijke tweede helft.
Vandaag was andermaal het bewijs dat als we het koppie erbij houden, de veldbezetting goed is, baltempo hoog is, en de scherpte aanwezig dat we mooie wedstrijden op de mat kunnen leggen en een mooi resultaat kunnen neerzetten. Ook blijkt dat we mondjes dicht moeten houden, scherp beginnen, afspraken opgevolgd moeten worden en dat we dan tot leuke in dingen staat.
Vanwege een kleine competitie met 11 teams kunnen we over twee weken (26 oktober) tegen het sterke vv Hedel laten zien dat we in een proces zitten waarbij we tegen DSS’14 een stapje hebben gezet. Hopende op veel support gaan we er tegen Hedel voor!
