HRC’14 – MEC ’07 (1-0)
Na een roerige winterstop mochten de mannen in het blauwzwartna 2(!) vandaag de tweede competitiehelft starten met een thuiswedstrijd in Hurwenen tegen MEC ’07. We wisten dat het een zware zondag zou worden, want de enige verliespartij tot op heden is geleden op het veld van MEC ’07. Dit had iedereen nog vers in hun geheugen en de motivatie was dan ook het probleem niet.
Annelies had in de kantine in Hurwenen gezorgd voor heerlijke soep, broodjes, eitjes en alle ingrediënten voor een topprestatie. Dit alles werd aangeboden door onze verzorger Steven Ermstrang die op 9 februari z’n 60e verjaardag viert en op deze leuke manier wilden trakteren. Steven bedankt en op naar de volgende 60 jaar!
Vanwege twee schorsingen (Frank Quadvlieg en Gert-Jan Piels) en een geheel niet fitte Joost Leerintveld hebben de trainers Louis Weijers en Harald van Deelen de volgende 11 het veld ingestuurd:
Doel: Thierry Laheij
Verdediging: Coen van Tol Johan Verhoeven Roy Broeders © Joost van Engelen
Middenveld: Hans Grandia Patrick Jansen Joost van Tol Peter Maasdam
Aanval: Berry van Maren Roy van Hemert
Wissels:
• Noah Maas
• Mark Langedijk
• Janno van Doornmalen
• Jordy Verwers
In tegenstelling tot de wedstrijden voor de winterstop heeft de technische staf enkele accenten veranderd in de basisformatie en hier werd in de bespreking nadrukkelijk de aandacht op gevestigd.
Een belangrijk onderdeel is #prat. Prat? Dat betekent “trots zijn op (HRC). Prat staat voor Plezier, Respect, Acceptatie en Team en is een belangrijke factor van en voor HRC 1.
Het belang van deze wedstrijd was voor eenieder duidelijk en aan de strakke koppies te zien was er één duidelijk… er moet gewonnen worden!
HRC begon voortvarend met druk naar voren en corners en “gevaar” rond de goal van MEC. Echter was het MEC die echt gevaarlijk was door een iet wat afgeslagen voorzet op de buitenkant van de paal te koppen. De drive om te winnen was dermate groot dat HRC bij vlagen vergat te voetballen en nadrukkelijk gezocht werd naar die ene splijtende pass, terwijl de dichtstbijzijnde teamgenoot in dezelfde kleur de beste oplossing kan zijn.
Thierry wist zich te onderscheiden en naar een geweldige vorm toe te groeien door een aantal maal adequaat op te treden. Dit waren momenten waarbij kwaliteit en geluk samen kwamen. Echter was het HRC die op een geweldig moment, vlak voor rust, op een 1-0 voorsprong kon komen. Het was Patrick Jansen die in een uiterste krachtinspanning de brilstand van het scorebord kon laten verdwijnen.
In de rust werden enkele puntjes op de i gezet en was één afspraak die gemaakt werd… Die 3 punten blijven hoe dan ook hier!
Het niveau van de wedstrijd zakte in de tweede helft en was het eigenlijk alleen Thierry die zich wist te onderscheiden. Er zakte niemand door de mand of ondergrens, maar duidelijk werd dat we een veel hoger niveau kunnen halen. Het was lastig voetballen en duidelijk werd dat de lange winterstop de mannen uit hun ritme heef gehaald en dat gecombineerd met lastige omstandigheden, afwezige spelers, en een zeer, zeer taaie tegenstander werd iedereen duidelijk dat deze wedstrijd op karakter over de eindstreep getrokken moest worden.
Een leuke bijkomstigheid was het debuut van A-junior Jordy Verwers die 10 minuten voor tijd verdienstelijk inviel en nog een goede kans creëerden met Berry, maar de bal voor langs zag rollen. Het was kwalitatief misschien niet altijd even goed, maar na een lange winterstop zijn de drie punten het belangrijkste en het karakter wat getoond is en de wil om voor elkaar te vechten, geeft vertrouwen. We maken ons op voor de carnaval en mogen donderdag 19 februari in Heusden oefenen tegen 4e klasser HHC.
