“De Berlijnse Muur”
Zaterdag 11 April 2015, wedstrijddag 5 in de voorjaarscompetitie voor onze helden. Vandaag staat er een geweldige clash op het programma, een derby die zijn weerga niet kent, namelijk de wedstrijd HRC’14 – Hedel! De stand leert ons dat Hedel evenveel punten heeft als ons, maar wel een wedstrijd meer heeft gespeeld. Toch moet ik meteen zeggen dat rangen en standen in dit soort wedstrijden vaak meteen de prullenbak in gegooid kunnen worden, derby’s zijn en blijven derby’s en daar is alles in mogelijk.
Vorige week was de wedstrijd uit tegen Hedel afgelast, de reden hiervan weten we allemaal natuurlijk : angst ! Deze tijd hebben we ingevuld met een trainingskamp naar Tenerife, waar teambuilding bovenaan stond. Eenmaal teruggekomen, en het heerlijke weer meegenomen te hebben, werd er donderdag goed getraind. Iedereen was weer aanwezig en werd klaar gestoomd voor de kraker tegen Hedel. Zal het onze Mini’s lukken om voor de 3de keer op rij te winnen?
De Wedstrijd:
Sportpark Huwenen , veld 1, kleedkamer 1, scheidsrechter J. Verwers, een recept dat al eerder een succesformule is gebleken. Het regent mondjesmaat, dus dat betekend een perfect veld voor de boys. Een aantal spelers zijn ruim op tijd, een aantal net wel/net niet. Ik zal het toch weer in het verslag moeten melden. 11uur omkleden is 11uur omkleden en niet 11uur het sportpark op komen lopen. Dit gezegd hebbende, gaan we door met de warming up. Die werd goed geconcentreerd gedaan, en bij het afwerken werd de ene na de andere goal gemaakt. De tegenstander is mooi op tijd en hebben genoeg spelers waardoor we vandaag weer 6 tegen 6 kunnen spelen. De opstelling is als volgt:
Achterin: Kamikaze Kay – Revelatie Ralph – Tovenaar Thijs
Voorin : Dribbelkoning Jasper – Turbo Teddie – Sneltrein Marijn
Wissel : Stormram Sem, Rambo Bram en Luitenant Luit
De taktiek werd besproken met als belangrijkste tip het veld zo groot mogelijk proberen te houden. Het eerste fluitsignaal klonkt en de bal werd aan het rollen gebracht. Terwijl de wissels hun jasjes nog aantrokken, het publiek nog amper klaar stond, stond Jasper al op DE Ronaldo manier te juichen. De eerste de beste bal die onze goalgetter voor zijn voeten kreeg, was meteen al “hangen” : 1-0! De toon was gezet, een kansenregen tot gevolg : paal, naast, geblokt, over, paal, geblokt… Hedel kon alleen maar tegen houden en hopen. Waar wij nog een formatie met 3 verdedigers en 3 aanvallers hadden, had Hedel een hele andere formatie : “De Berlijnse muur”. Als één blok werd er verdedigt door Hedel en werden ballen tegen gehouden met vaak meer geluk dan wijsheid. Tijdens het rondspelen achterin werd er een te korte bal gegeven door Ralph, en dat werd meteen afgestraft door Hedel : 1-1. Het zal toch niet “zo’n” wedstrijd worden?! De mouwen werden opgestroopt en het baltempo ging omhoog. Na een mooie aanval was het Thijs die Marijn perfect wist te bedienen en onze Sneltrein wist deze bal te verzilveren: 2-1! Na een aantal wissels en kansen werd er op slag van rust toch nog gescoord, een beter moment kan bijna niet. Uit het niets kreeg Jasper de bal voor zijn voeten, en zo’n kans moet je hem natuurlijk niet geven : 3-1! Het rustsignaal klonk, en de kleedlokalen werden opgezocht.
In de rust werd er genoten van de limonade en overlegd wat er goed en minder goed ging in de eerste helft. Nogmaals werd er benadrukt dat we het veld breed en groot moesten houden, zodat we het onszelf makkelijker maken. Wat begrijpelijk lastig is als de tegenstander op een kluitje voor de eigen goal staat te hangen. De opstelling voor de tweede helft is als volgt, achterin : Marijn, Sem en Bram. Voorin: Luit, Teddie en Jasper.
De tweede helft is begonnen en er vind zich precies eenzelfde situatie plaats als in het begin van de wedstrijd, er werd meteen gescoord. Dit keer waren wij het die niet op stonden te letten en werd door Hedel de 3-2 gemaakt. Duidelijk was dat het geen makkelijke dag zou gaan worden. Ondanks dat we beter zijn en veel meer kansen krijgen, lijkt Hedel vandaag messcherp en alles genadeloos af te straffen. Derby’s zijn en blijven derby’s. De ruggen werden gerecht door onze boys om deze wedstrijd over de streep te trekken. Het combinatie spel was bij vlagen goed, en word met de week steeds beter. Er werd weer een stortvloed aan kansen gecreëerd waarbij de duels niet geschuwd werden. Onze boys kunnen dus ook mannelijk spelen en als het moet “erop klappen”. Dan is het nu tijd voor de actie van de dag. Onze Sneltrein Marijn werd links achterin gezet zodat hij meer ruimte heeft om op te stomen. Na een weergaloze actie over het hele veld, hield hij heel knap het overzicht en bereikte zo Turbo Teddie. Onze Turbo had beloofd om vandaag op zijn verjaardag te scoren, en afspraak is afspraak : 4-2!! Kort daarna was het Marijn himself die na goed doorzetten de 5-2 binnen schoot!! Dat was de definitieve nekslag, en de muur is gevallen! Na nog een keer paal en lat geraakt te hebben werd er jammer genoeg verzuimd om de score op te krikken. Het eindsignaal klonk en de 3de overwinning op rij was een feit!!
Man of the Match : Kamikaze Kay! Kay heeft vandaag laten zien dat hij heel snel leert en beter word. Waar hij in het begin van de wedstrijd iets te vaak uit positie liep, deed ie dat na een korte instructie al veel beter. Zijn tomeloze inzet en positiviteit is zeer aanstekelijk en werkt dan ook door in de groep! Goed bezig Kay!!!
Volgende week spelen we wederom een thuiswedstrijd in Hurwenen. Dit keer weer op het gebruikelijke tijdstip van 10.15uur. We zullen dan aantreden tegen onze vrienden van FC Engelen die we nog kennen uit de najaarscompetitie. Graag zie ik jullie weer in grote getalen om onze helden naar de overwinning te roepen.
Wat nog rest is “De Pen”. Veel leesplezier!
Harald van Deelen -> Marcel Wijgerse -> Antoine van Bokhoven -> Henry & Annuska Kooijman -> Wim en Willy van Ballegooijen… :
Beste lezers,
Henry en Annuska hartelijk bedankt voor de pen, was hem al lang kwijt!
Wij zijn Wim en Willie van Ballegooijen
De trotse opa en oma van Jasper de dribbel koning van de mini’s en van Lauren
die in de D ¹ voetbalt.
De ouders van Basselien die in de jeugdcommissie zit en de schoon ouders van Harald
die samen met Louis de trainer is van het eerste “ Kampioens” elftal.Bovenstaande lezend denk ik dat de kinderen toch van de ooievaar komen want ze zijn allemaal besmet met het virus.
Wij hebben nog een zoon Bas maar die is op tijd ingeënt, die tennist nu.Ik (Wim) ben geboren in “Oensel” dicht bij de Jannestraat, die boerderij is al lang
verdwenen (± 1973)
Zelf heb ik ook gevoetbald bij het 3e elftal van H.V.V.
Totaal één keer kampioen geworden, net op de geboortedag van Bas (1979) dus feest gemist,
geboorte niet.
Later ben ik gaan tennissen bij “Huros” wat ik nog steeds doe.Ik (Willie) ben geboren in Utrecht dicht bij Maarssen waar wij (Wim en ik) ook getrouwd zijn.
We hebben elkaar leren kennen bij Restaurant De Wilgenplas in Maarssen waar ik werkte als serveerster en Wim (als) Kok.Het is elke keer weer ontzettend leuk om naar de trainingen en wedstrijden te kijken en te zien hoe fanatiek er gespeeld wordt.
In het veld en langs de lijn is het een feest om er bij te horen.Wij willen de pen doorgeven aan:
de “Cor de Kock “ onder de opa’s Janleo en oma Meta van Alphen
