MEC’07 1 – HRC’14 1 (2-1)
Op deze zonnige september zondagmiddag mochten de mannen van HRC’14 op bezoek bij mede-fusieclub MEC’07 in Mourik. Voorafgaand aan deze wedstrijd was duidelijk dat we te maken kregen met een sterke tegenstander. Veel supporters uit Rossum en Hurwenen zagen de volgende 11 spelers het veld betreden op het mooie complex van MEC’07
Goal: Thierry Laheij
Verdediging: Joost van Tol, Johan Verhoeven, Joost van Engelen, Janno van Doornmalen
Middelveld: Frank Quadvlieg, Patrick Jansen, Joost Leerintveld
Aanval: Hans Grandia, Berry van Maren, Peter Maasdam
Wissels: Noah Maas, Coen van Tol, Roy Broeders, Jos van der Donk, Gert-Jan Piels, Roy van Hemert
In de beginfase is HRC’14 een beetje zoekende en was er een kleine mogelijkheid voor MEC’07 en een goede vrije trap kon op de paal worden gekopt door een middenvelder van MEC’07. Na 10 minuten was duidelijk dat MEC’07 feller en was en links en rechts er kort op zaten. HRC’14 was hierin zoekende en helaas moest Joost van Tol na een kwartier het veld verlaten na een grove charge. Joost werd vervangen door zijn broer Coen en kon gelijk aan de bak. We konden weinig tempo in het spel krijgen en leek het niet altijd geconcentreerd. Van de zijlijn werd treffend gezegd: : Hullie klappe dúr teminste op”. Vandaar dat een klasse redding van Thierry noodzakelijk was na 28 minuten.
Het leek op een wake-up call, want in het vervolg was een goed verzorgde aanval over de grond met één, twee keer raken tussen Peter, Berry, Patrick en Joost, maar kon de keeper van MEC’07 goed redden op de inzet van Peter. Berry speelde in het vervolg Joost vrij en die kon van 20 meter hard uithalen, maar raakte via de vingertoppen van de keeper de lat. Helaas kon deze opleving geen vervolg gegeven worden en was het MEC’07 die feller was en daarmee veel energie in de wedstrijd legden. Slecht verdedigen zorgde er in de slotfase van de eerste helft voor dat de spits van MEC’07 gevaarlijk richting rechterpaal kon schieten, maar Thierry kon de bal net keren, in de rebound was MEC’07 alerter en werd er met 0-1 de kleedkamer opgezocht.
Na een donderspeech van Marcel in de rust kwam HRC’14 beter uit de startblokken. Roy Broeders kwam het veld in voor Janno van Doornmalen. Hierdoor verhuisde Joost van Engelen naar linksback en ging Roy naast Johan spelen in het centrum.
Direct werd duidelijk dat we feller en scherper begonnen. In de tweede helft werd direct initiatief genomen, duels gewonnen en het baltempo opgevoerd. Door deze instelling en manier van spelen kwam MEC’07 niet meer in hun spel en moesten zich vooral bezig houden met verdedigen, en loerde met snelle aanvallers op de counter. HRC’14 werd gevaarlijker, maar kon niet doordrukken en dat blijft natuurlijk frustrerend. De wedstrijd leek dood te bloeden, maar een spectaculaire slotfase kantelde de wedstrijd. Een slim genomen vrije trap van Berry langs de muur zet Roy Broeders (of moet ik zeggen Piet, Piet?) alleen voor de keeper en terwijl Roy een verdediger van zich afschud zorgt hij voor een grote ontlading, 1-1. Je zag het geloof, besef en wil om te wennen in de 22 ogen staan en die wil om te winnen nekt HRC’14 in de laatste seconde. Door het tempo hoog op te voeren wil HRC’14 honderd procent druk geven. Helaas werd door een persoonlijke fout en misverstand een bal simpel onderschept en kon de spits van MEC ’07 uithalen en de drie punten voor MEC ’07 veilig stellen. HRC’14 krijgt over twee weken (volgende week vrij) de kans zich te revancheren en zal dit met beide handen aangrijpen!
