“Wij tegen de rest”
Zaterdag 29 November 2014, wedstrijddag 7 voor de nieuwe Swift Boys in de maak, de godenzonen, oftewel : Onze klasbakken mogen het veld weer betreden om een kat en muis spel op de mat te gaan leggen. Dit keer mogen we aantreden tegen onze vrienden van OSC’45. Ik zeg nu nog vrienden… later in dit verslag gaat blijken dat niets minder waar is. Enfin, deze speelronde leert ons dat als wij een punt pakken, we officieel kampioen zijn. Zeer waarschijnlijk heeft onze “vriendelijke” tegenstander hier ook hoogte van gekregen, en alle voorwaarden om een leuke pot voetbal te spelen worden onmogelijk gemaakt! Ik zeg U dames en heren, U kent mij als verslaggever niet als iemand die snel zeurt, aaaahh jooohh! zegt, of iemand die de scheids de schuld geeft! Echter word het mij ook wel eens moeilijk gemaakt, en word alles in het werk gesteld om onze boys tegen te werken. Wij hadden daarom zeer het gevoel dat “wij tegen de rest” moesten. Hoe gaat de toekomst van HRC’14 hier mee om? U leest het in dit verslag! Waarin koste nog moeite word gespaard om talenten te belichten, scheidsrechterlijke dwalingen aan het licht te stellen, en bovenal fouten te erkennen.
Dolgraag neem ik U mee in de afgelopen trainingsweken. De eerste trainingsweek moest de hoofdtrainer helaas verstek laten gaan wegens ziekte, hij werd vervangen door “Aanjager Antoine” en Mister Hurne : Bryan Schungel. Dank voor het vervangen en het goede leidinggeven!! Zonder dit soort mensen is de hoofdtrainer ook nergens, nogmaals dank!
De week erna was de hoofdtrainer er weer, en werd er goed getraind. Alleen Stormram Sem was er niet wegens prive redenen, en jullie ruiken al wat er dan gebeurt : De Sliding Koning zit in de wissel. De regels zijn nogsteeds overduidelijk en bitterhard : niet trainen = wissel! De training gaat goed, maar toch proef ik dat de week erna belangrijker gevonden word, dan staat de feestkar klaar! Zeer logisch, maar de knop moet toch om! Vandaag geen punt? Is volgende week geen feestkar!
De Wedstrijd:
Sportpark De Hambaken is vandaag het theater voor onze Swift Boys! (Voor de kenner: Groen als gras; poldervogels; Samen is niet alleen!) Al snel word duidelijk dat er uitgespeeld word bij de poldervogels! Oftewel : dit gaat niet eerlijk verlopen!! Het veld is wederom veel te smal, en de scheidrechter ziet eruit alsof hij net uit bed getrokken is en volleybal hetzelfde vind als midgetgolf. Enfin, hier zullen we het mee doen. Wat rest is de opstelling:
Achterin : Tovenaar Thijs – Sneltrein Marijn – Bram
Voorin : Turbo Teddie – Dribbelkoning Jasper
Wissel : Stormram Sem en Kamimaze Kay
Ik hoor U denken : Waar is onze revelatie Ralph?!?! Onze Ralph moest afzwemmen, samen met Bram die later aansloot, en ze hebben beide zwemdiploma B gehaald!! Goed bezig boys!!
De wedstrijd is in gang gezet, en meteen is duidelijk dat we niet zomaar gaan winnen. Zo’n beetje elk twijfelgeval word tegen gegeven, waarbij ingooien van OSC’45 niet vanaf de zlijlijn gebeuren, maar met een lopende dribbel! Hands word getolereerd voor OSC’45, waar dat voor onze boys meteen bestraft word. Ook hangt er buiten het veld een grimmig sfeertje door het publiek van OSC’45. Toch is dit een les voor onze boys, helaas zullen dit soort imbicielen zich vaker rond het veld bevinden, en zullen onze boys vaker tegen gewerkt worden. Aan ons om onze mannen zich ertegen te laten wapenen , en met goed voetbal dit soort voetbalgekken de mond te snoeren.
Ondanks alle tegenwerkingen, en oneerlijke zienswijze van de scheidsrechter, maken onze helden toch de 0-1! Turbo Teddie raast over het veld, kan niet tegen onrecht, en staat op namens het team : tot hier en niet verder!! Vervolgens gebeurt er iets wat er zelden vertoond is op het veld. U als lezer kent mij als een eerlijke, fanatieke doch rechtvaardige verslaggever. Wat ik hier ga schetsen , is werkelijk waar niet te geloven! Tegenstander raakt schoen kwijt terwijl wij in balbezit zijn, scheids pakt de bal op en wacht tot onze vriend zijn schoen weer aan heeft. Tot nog toe heel redelijk! Scheids heeft de bal in de hand, “stuiterbal”, Jasper en Teddie staan klaar om de bal in ontvangst te nemen omdat wij balbezit hadden. Vervolgens gebeurt het: De Scheids (een 47 jarige man van andere afkomst) ziet in zijn ooghoek dat Sneltrein Marijn in zijn eentje tegen twee van “hun”staat, wat niet uit zou moeten maken, want de bal word aan Jasper en/of Teddie gegeven….NEE… De scheids gooit met een moeilijk stuitje de bal naar de alleenstaande Marijn met de volgende woorden: Jullie hadden balbezit!! De klemtoon op “hadden”daarbij in het achterhoofd genomen. Gelukkig liet onze Sneltrein zich niet gek maken en schoot de bal ruckzichloos het veld uit (die bal zijn ze nog aan het zoeken). Het rustsignaal klonk na 20minuten(!) (Minis spelen 2x een kwartier). Geen limonade, de kleedkamer kon niet opgezocht worden, en de hoofdtrainer kreeg te maken met imbicielen die het nodig vonden om schuttingtaal te gebruiken in bijzijn van kinderen. OSC’45 : Goed bezig!!
De puntjes werden op de i gezet en we zijn klaar om korte metten te maken met deze gasten. De rusttand van FC Engelen – Well werd door onze scout doorgegeven, maar om enige gemakzucht te voorkomen, werd deze niet gedeeld met de spelers!
De 2de helft word in gang gezet, en U als trouwe lezer voelt het al opkomen: Sneltrein Marijn!!! Op het moment dat het moeilijk word, is onze Sneltrein er. Een soort Messias, de nieuwe Pele, oftowel: Sneltrein Marijn gaat zich ermee bemoeien!! Een spervuur aan schoten vuurt hij af op het vijandelijke doel. Daarbij word ook de 0-2 gemaakt!
Op curieuze wijze valt ineenkeer de 1-2 in het mandje. En dan is het meenens! Wie mist U nog in dit verhaal? ……. inderdaad… : Dribbelkoning Jasper!! Na wederom een aanslag op onze goed en sterk spelende Jasper, gaat hij zelf achter de bal staan om de vrije trap te nemen. We planten onze gedachten in die van hem op dat moment (denk er een “denkwolkje” omheen) : 4 passen naar achter, net als ronaldo, breed staan, net als ronaldo, scoren, net als ronaldo, juichen op mijn eigen manier, want ronaldo’s juich vind ik niet leuk! U kunt zelf al invullen wat er gebeurt, toch ga ik het invullen voor de leek onder U. Heerlijke bal in het uiterste hoekje en het juichen op eigen wijze siert hem en onderscheid hem van de andere grote der aarde, 1-3! Vervolgens gaat de scheidsrechter zijn rol TE serieus nemen, waarbij alles “toevallig” tegen onze toppers is. Een kleine kanttekening moet ik wel plaatsen, dit gaat nog wel vaker gebeuren. En hoe oneerlijk het is, onrecht blijft er, ook in deze jonge onschuldige wereld!
De 2-3 en de 3-3 zijn een feit. Toch ontglipt Dribbelkoning Jasper de verdigeging na een paar aanslagen, en weet op een mooie manier de 3-4 en zijn 18de(!) goal te maken.
Ik wil niet in herhaling vallen, alleen al omdat ik bang ben dat ik U als lezer ga verliezen. Maar ik heb weer een klaagzang over de leidsman. Dit zijn de spelregels : veld 20/30 – 30/40 , speeltijd 2x 15min. Realiteit, veld : 16/32 , speeltijd 15-25min. U ruikt het al , de laatste goal word gemaakt 10 minuten over tijd, en de scheids fluit meteen af! Het eerste puntverlies is een feit!
Van de andere velden horen we dat Well verloren heeft van FC Engelen , dusss…. Onze boys zijn KAMPIOEN!!!!!!!!! KAMPIEONEEEH… KAMPIEE…KAMPIOENNEEHH!!!
Man of the Match: Het hele team!! Ondanks dat Ralph er niet was, en we echt tegen gewerkt werden, hebben we niet verloren! Waar Well , Engelen en CHC in zulke wedstrijden punten laten liggen, doen onze boys dat niet, COMPLIMENTEN!!
Zaterdag 6 December spelen wij onze laatste competitiewedstrijd tegen onze vrienden van Well. Dit heet onze “Kampioenswedstrijd” !! De platte kar is besteld, spandoeken klaar, we hebben alleen U nog nodig om er een feest van te maken! Kom daarom zaterdag 6 December om 11:45uur naar Rossum om onze boys het te zien vieren. Deze pot is omgeruild met de wedstrijd van de D1 van onze succescoach Harald! Speciaal zodat U kan komen kijken, en geen smoes heeft omdat het te vroeg is etc. Ik Verwacht U allen als trouwe lezers komende zaterdag voor het kampioensfeest, eenieder zal in het zonnetje gezet worden!
(spandoeken, spreekkoren etc zijn zeer welkom!)
U als kenner heeft al door de De Pen nummer 3 in aantocht is! Bij deze! Hieronder ook een klein overzicht van de weg die “De Jeugdpen” tot nog toe heeft afgelegd, Veel leesplezier:
Harald van Deelen -> Marcel Wijgerse -> Aontoine van Bokhoven…. :
Jeugdpen No 3
Marcel, bedankt voor de overdracht van de Jeugdpen! Nu ben ik zelf (Antoine van Bokhoven) niet zo’n schrijver, werk liever met mijn handjes ;-).
Ik ben Antoine, getrouwd met Monique en vader van Teddie van Bokhoven (= Turbo Teddie) en dochtertje Louie. Per week maken we heel wat kilometers. Niet alleen woon-/werkverkeer, maar ook woon-/schoolverkeer, woon-/sportverkeer, woon-/speel-afspraakjes-verkeer. Tot mijn 23e woonachtig geweest in Rossum. Destijds samen met Monique de sprong naar Waardenburg gemaakt. Wellicht is het manneneigen, maar het oude nest (lees Rossum) niet los kunnen laten. Lid van RVV vanaf mijn 5e en in elk team van Mini tot het 1ste gespeeld. In de jeugd tot de B als voetballer en daarna als keeper. Momenteel de jongste speler op het veld bij de veteranen van HRC14, een fanatiek maar vooral gezellig team.
Niet alleen mijn eigen clubliefde heeft ons ertoe bewogen, maar ook Teddie zelf had een behoorlijk vingertje in de pap bij de keuze van zijn voetbalclub. Waardenburg of toch Rossum? Teddie wou alleen daar voetballen waar ook ‘ZIJN VRIENDEN” gingen voetballen. Oké voor ons als ouders is het iedere keer weer een uitdaging qua planning en organisatie, maar we hebben het er maar al te graag voor over, kijkende naar de “MINI MANNEN”. Wat een genot, wat een plezier straalt dit team uit. Niet alleen een stralend team, maar ook een stralende Lavindo als ook de papa’s, mama’s, opa’s, oma’s en overige enthousiastelingen. Iedere wedstrijd weer een legioen aan supporters, ik geloof serieus dat de mini’s daar van genieten.
Fantastisch om te zien wat voor een groei ze in zo’n korte tijd al hebben laten zien. Van “WAUW, ik heb een bal geraakt”, tot goed vrij gaan staan, posities overnemen, assist geven en inmiddels aardig wat voetbaljargon onder de knie. Wat een toppers, wat een doelsaldo! Maar joh, ook een nederlaag zullen ze als echte voetballertjes (moeten) leren dragen. We gaan het zien (of niet)….
Lavindo, bedankt voor je enthousiasme en inzet. Teddie (en met hem waarschijnlijk meerdere teamgenootjes) dragen je op een voetstuk.. Chapeau!
De pen schuif ik door naar Henry & Anouska Kooyman. Benieuwd naar jullie visie!
Warme groet,
Antoine van Bokhoven
