RKJVV 3 – HRC’14 3 (1-7)

RKJVV 3 – HRC’14 3 (1-7)

Vandaag de wedstrijd tegen de nog altijd ongeslagen koploper RKJVV uit Den Bosch. Reeds gewaarschuwd door eerdere tegenstanders en een aantal ervaringen uit het verleden maakte dat we deze morgen met een ietwat ander gevoel in de kantine verzamelden. Zou het echt zo’n vervelende ochtend worden?

Eenmaal omgekleed waren we er dan toch klaar voor. Vol goede moet betraden we het (hoofd) veld van onze gasten. Na een aantal meters was al snel duidelijk dat het veld vandaag niet ging meewerken. Een halve Sahara leek overgewaaid richting Den Bosch en was precies op het veld van RKJVV geland. Nog even de twijfel of we niet beter (als in een soort van Drunense Duinen) op blote voeten konden spelen. Bij het zien, en vooral horen van onze tegenstander leek iedere beetje bescherming zeer welkom. Toch maar met schoenen aan dus.

Dan de wedstrijd….. Een combinatie van een off-day aan onze kant en een paar zeer goede spitsen aan de andere kant maakte deze morgen een “vrij kansloze” zoals ze dat noemen. Nog voordat we er ons van bewust waren dat het fluitsignaal had geklonken wist de spits al vier HRC verdedigers uit te kappen en de bal uit stand in de winkelhaak te leggen. Toch viel de eerste helft zeker niet alles tegen. Een 0-2 ruststand waarbij we zelf zeker vijf enorme mogelijkheden hadden om een goaltje te prikken.

Na rust kwamen we dan toch aan bij het kansloze deel van deze ochtend. Toen bleek dat een van de spitsen het veld had verlaten leek toch enige opluchting te bespeuren bij onze verdedigers. De eerste balaanname van zijn vervanger, gevolgd door zijn eerste sprint, schaar, akka en doelpunt en een “zo krijg je ze normaal niet op zondag he” van zijn teamgenoten was onze opluchting snel verdwenen. Duidelijk was dat deze man zeker niet in dit elftal thuishoorde en 3 klassen beter fitter was dan de 21 andere spelers op het veld.

Waar we zelf weer een aantal grote kansen niet wisten te verzilveren was ieder half kansje voor RKJVV een doelpunt. RKJVV kon dan ook gemakkelijk uitlopen naar een dramatische 7-1.

Verdedigend niet scherp en zwak, aanvallend niet scherp en zwak (Uitgezonderd doelpuntenkanon Lex, jaja deze held staat al op 6-uit-7) en een middenveld kenden we eigenlijk niet meer de tweede helft. Conclusie is dat we deze zondag maar snel moeten vergeten en met goede moed richting volgende week kunnen werken. Dan wederom een zeer sterke tegenstander waartegen we zeker uit een ander vaatje dienen te tappen dan vandaag.

Dan nog een kort antwoord op de vraag of het echt zo’n vervelende ochtend was. Wat betreft de uitslag wel, wat betreft tegenstander viel het ondanks een ietwat ander taalgebruik dan we gewend zijn allemaal niet heel erg tegen. En dan blijkt na afloop toch de gouden regel weer aan de orde “Zolang ze voor staan kun je er best tegen ballen. Zorg er alleen ten alle tijden voor dat je niet meer goals maakt dan dat zij er maken”.