RKKSV – HRC ‘14 (1-1)
Na de mooie prestatie van HRC ’14 tegen Velddriel en het dito feestje ging HRC vandaag als periodewinnaar en koploper op bezoek bij RKKSV. In Hurwenen hebben we gemerkt dat dit een goed voetballende tegenstander is en het een zware wedstrijd zou worden.
De wedstrijd begint in Kruisstraat een uur eerder, dus lopen we uur eerder op schema. Trainer Marcel Helderton begon deze wedstrijd in de volgende formatie:
Goal: Thierry Lahey
Verdediging: Johan Verhoeven, Roy Broeders, Joost van Engelen
Middenveld: Joost van Tol, Patrick Jansen, Joost Leerintveld en Gert-Jan Piels
Aanval: Hans Grandia, Berry van Maren, Peter Maasdam
Wissels: Noah Maas, Mark Langedijk, Frank Qaudvlieg en Roy van Hemert
De eerste 10 minuten zagen er veel belovend uit met verzorgd en geduldig voetbal van twee kanten en wisselde momenten van scherp verdedigen zich af met iets mindere momenten. Het begon een beetje onrustiger te worden zonder kansen te creëren óf weg te geven. Tot het moment dat er in enkele minuten veel op het veld gebeurden. Een wilde bal voorwaarts van Hans uit het middenveld kon worden opgepikt door Peter en hij leek vrij baan te hebben richting de goal, maar werd onreglementair naar de grond gewerkt. Maar de scheidsrechter zag het door de vingers. Enkele minuten later werd een mooie aanval over diverse schijven afgerond door Berry. Helaas bleef de assistent-scheidsrechter volharden met de vlag in de lucht. Dat was niet de eerste keer en de scheidsrechter kon niet anders dan zijn advies op te volgen en keurde de goal helaas (onterecht)af.
Dit bleken cruciale momenten in de wedstrijd te zijn. Temeer, omdat Thierry met enkele goede reddingen HRC op de been hield en RKKSV het spreekwoordelijke bloed rook. Voetbal is emotie, maar te veel emoties leiden tot minder verzorgd voetbal en zorgt er voor dat de mannen van HRC niet meer deden waar ze goed in zijn… voetballen. Dit bleek zich over de hele wedstrijd uit te rollen en dat is jammer.
Desondanks was het Johan die via de rechterkant Berry wist te bereiken, Hier ging een mooie lichaamsschijnbeweging ( mooi scrabblewoord) aan vooraf. Berry wist via een gevoelige lob de keeper te verschalken en kon HRC aan de thee met een 0-1 voorsprong. In de rust bleek HRC niet alle emoties te boven, maar kon eenieder zich opladen en de tweede helft beginnen met een leeg koppie. In de rust werden Joost van Tol en Gert-Jan vervangen voor Frank en Roy en kreeg het middenveld een nieuwe impuls. Het spelbeeld bleek gelijk aan de eerste helft en ondanks rare beslissingen bleef HRC redelijk koel. Na de zoveelste twijfelachtige beslissing van de scheids begon de emotie weer de overhand te krijgen. Ondanks dat de kritiek terecht is op de scheids moeten we leren “het koppie erbij te houden”. Drie gele kaarten voor praten is veel te veel en dat kan je aan het einde van de competitie op gaan breken. Thierry reageerde op de enige goede manier en dat is door z’n voeten of eigenlijk handen te laten spreken. Een dubieus gegeven strafschop werd met een katachtige reactie uit de hoek geronseld en leek een breekpunt in de wedstrijd. Helaas waren enkele mogelijkheden om de wedstrijd definitief in het slot te gooien niet aan ons besteed, en ontbrak aan enig geluk. RKKSV ging drukken om de gelijkmaker te forceren en enkele vrije trappen rond de zestien waren het gevolg. Of ze terecht waren is een tweede, maar ook nu moeten we “het koppie erbij houden”.
In de 9e minuut in de blessuretijd kon RKKSV de stand gelijk trekken en enkele momenten later werd de wedstrijd afgefloten. Neutraal gezien wellicht een terechte uitslag, en wanneer we ons focussen op voetballen had hier 3 punten in gezeten.
Zo blijkt dat de blauw/zwarte ooievaar nog de nodige vlieguren dient te maken om een stapje te zetten. Neemt niet weg dat de ooievaar trots op de eerste plaats staat en dat is een groot compliment waard. Als herbstmeister de winterstop is iets waar we trots op mogen… nee moeten zijn!! Fijne kerstdagen en een gelukkig Nieuwjaar gewenst namens HRC en graag tot ziens!!
