“Effectief HRC’14 legt Wilhelmina over de knie.”
Vandaag de eerste wedstrijd na een lange koude winterstop. De belangrijkste vraag is dan ook hoe we uit deze winterstop tevoorschijn komen.
De eerste cruciale test wordt nog voordat het balletje daadwerkelijk rolt succesvol doorstaan. Waar we gedurende de eerste seizoenshelft regelmatig een beroep hebben moeten doen op onze vrienden van de A1 kunnen we vandaag op pad met een grote groep derde elftal spelers. Zoals snel blijkt hebben we de winterstop niet alleen gebruikt om te werken aan onze techniek en korte combinaties maar ook om ons te voorzien van vers bloed. Naast het aantrekken van de talentvolle Koen van Drunen hebben we eveneens een grote slag geslagen met het aantrekken van Wilco “Duracell” Boesschoten. Dankzij de aanwezigheid van Koen en Wilco gaan we deze morgen op pad met liefst 16 spelers. Wat zal onze Technische Commissie verheugd zijn met dit goede nieuws…..
Eenmaal in de kleedkamer aangekomen blijkt dat onze technische staf ietwat moeite heeft een keuze te maken uit het grote aanbod spelers. Waar we in onze defensieve lijn inmiddels een aantal zekerheidjes hebben ingebouwd beschikken we voorin over een dusdanig aanbod kwaliteitsspelers dat we ons aanvalsspel kunnen aanpassen aan de tegenstander. We starten de wedstrijd met de volgende opstelling. Op doel Pepijn. De laatste lijn Stefan, Roy, Kees en Martin. Daarvoor Pjut, CJ, Frits, Koen en in de spits Lex en John. Zoals eerder aangegeven kenden we vandaag een grote groep. Dit betekend dan ook een reservebank waar de selectie van HRC’14 jaloers op zou zijn: Django, Ramon, Peter, Bram en Wilco.
Aangezien het de eerste wedstrijd na een lange rustperiode betreft besluiten we onszelf niet over de kop te lopen onze tegenstander het spel te laten maken om er dan uit te kunnen komen met onze snelle spitsen. Bij het zien van de fysieke conditie van de Bossche verdedigers lijkt dit geen slechte tactiek.
Na de pasjescontrole en een aantal strenge woorden van de “KNVB” scheidsrechter trappen we af op het winderige veld langs de snelweg A2. Gelukkig doet Wilhelmina precies dat waar we op hoopten. Lekker aanvallen en verdedigen met veel ruimte in de rug. Omdat onze verdedigers sterker zijn dan de voorwaartsen van de tegenstander geven we nauwelijks iets weg. Het duurt dan ook niet lang voordat ons strijdplan zijn vruchten afwerpt. Een diepe bal op John wordt net over de middenlijn knap binnen de lijnen gehouden. Met een onmogelijke “schepijs” bal weet hij Lex te bereiken en uiteraard is het voor onze topscorer een koud kunstje deze kans te verzilveren. 7e minuut, 0-1. Conversiepercentage 100%.
We behouden vrij gemakkelijk de controle en de sporadische momenten dat de bal richting ons doel gaat vertrouwen we op Pepijn. Behoudens een aantal speldenprikjes worden beide teams niet echt gevaarlijk. Het duurt dan ook tot aan de 34e minuut voordat we weer succesvol zijn. Een corner getrapt door John wordt door Stefan subtiel verlengt tot aan Lex. Onze spits brengt zijn dagtotaal op twee. Stefan beseft dat zijn assist vandaag wel eens zijn hoogtepunt kan zijn en besluit maar direct om een wissel te vragen. Wilco vervangt hem en maakt hiermee in de 38e minuut zijn officiële debuut voor HRC’14 drie.
Na de thee voetballen we zelf met de wind in de rug wat het spel nog gemakkelijker zou moeten maken. We spelen volgens het zelfde recept en dit werp na negen minuten in de tweede helft zijn vruchten af. In de 54e een aanval over vier schijven: Roy > Pjut > Wilco > Lex. Niet alleen maakt Lex zijn derde doelpunt van de dag ook Wilco bewijst direct zijn waarde voor het elftal. Onze aanwinst heeft welgeteld 15 minuten nodig om zijn eerste assist af te leveren.
Ons spel wordt minder en Wilhelmina komt, gesteund door de aparte verschijning met fluit, beter in de wedstrijd. Helaas valt in de 73e minuut de 1-3. Ondanks het buitenspel de laat de scheidsrechter doorspelen. De daarop volgende discussie tussen Lex (L) en de scheidsrechter (S) willen we u niet onthouden:
“(L) He scheids dat was toch zeker buitenspel.”, “(S) Ja dat klopt dat was het.”, ”(L) Waarom fluit je dan niet gewoon?”, ”(S) Jullie grensrechter vlagt op apel.”, ” (L) Dat maakt toch niet uit als het gewoon buitenspel is.”, ”(S) Dat klopt maar hij vlagt ook te laat.”, ”(L) Wat is dat nou, als je zelf ziet dat het buitenspel is moet je toch gewoon fluiten.”, “(S) Ja dat klopt.”
Helaas weten we dus niet de nul te houden. De wedstrijd kabbelt voort er gebeurd niet veel meer. We vinden 1-3 wel prima en Wilhelmina is niet bij machten de wedstrijd nog spannend te maken. Om nog maar eens terug te komen op de kracht van onze bank brengen we in de 84e minuut Peter tussen de lijnen. Hij vervangt Lex die vandaag drie doelpunten heeft weten te maken.
Omdat Peter maar wat graag zijn naam ziet verschijnen in het HRC’14 Topscorers Klassement gaat ook Peter nog voor een doelpuntje. Hij heeft hier dan ook niet lang voor nodig. Een kleine drie minuten na zijn invalbeurt maakt hij op aangeven van Django de 1-4.
Het laatste hachelijke moment beleven we wanneer de scheidsrechter aanvoerder Kees sommeert de spelers op bank hun mond te laten houden omdat hij anders de wedstrijd zal staken. Voor de goede orde, het betreft hier de 88e minuut. Gelukkig weten CJ en consorten zich in te houden waardoor we zonder problemen de wedstrijd uit kunnen spelen.
Al met al een vrij gemakkelijke wedstrijd die nooit echt spannend wilde worden. Belangrijk is echter het gaatje van vijf punten wat we met de tegenstander van vandaag weten te slaan waardoor we onze blik weer richting de derde of vierde plaatst kunnen richten. Voor nu (waarschijnlijk) twee weken zonder wedstrijd om daarna de competitie te hervatten tegen onze vrienden van DSC.
